Magnus Zeller

​Heel merkwaardig is de Kruisiging (1912) van Magnus Zeller. In de traditie van Bosch of Ensor gaf Zeller deze traditionele scène een scherpe kant door ze voor te stellen als volksvermaak Ook worden Christus en de twee andere gekruisigden naakt uitgebeeld, wat de kwetsbaarheid en vernedering nog groter maakt. 
Zeller wou hiermee bewust zijn familie, die heel wat dominees telde, provoceren. Tot zijn ontsteltenis echter werd het doek voor de tentoonstelling van de Berliner Secession niet geweigerd en vond het zelfs veel weerklank bij critici en publiek. Het werd geprezen als ‘moedige uitval naar de opvatting van de tijd’. Of hoe moraal meer vermag dan esthetische ketterij? - (Kunsthistorica en recensente Sabine Alexander)