Alfons Blomme
Roeselare, 2 februari 1889 – aldaar, 6 oktober 1979
Alfons Blomme was een Vlaamse kunstenaar. In 1909 verliet hij de stad Roeselare, waar hij was afgestudeerd aan de kunstacademie met grootste onderscheiding. Blomme schilderde vooral stillevens met impressionistische trekjes. Toen hij naar Brussel trok om te studeren, kwam hij in contact met art nouveau en het neo-impressionisme. Hij is bij deze kunststijl gebleven, ook al gingen zijn tijdgenoten over naar het surrealisme. Hij ontdekte het werk van Emile Claus en ontwikkelde een eigen pointillistische techniek. De Eerste Wereldoorlog bracht hij door in Nederland. Spoedig na terugkomst, in 1920, won hij de Prix de Rome. Alfons Blomme reisde veel, en liet zich door zijn reizen inspireren tot landschappen, stadsgezichten en portretten van gebouwen.
Hoewel zijn werken niet zo bekend zijn, gaan ze toch vlot over de toonbank. Schilderen was echter niet zijn enige bezigheid. Hij tekende ook schetsen en maakte beeldhouwwerken en andere kunstwerken. Van 1935 tot 1940 was hij directeur van de Oostendse Kunstacademie.
In 1929 huwde Alfons Blomme met Kaatje de Feijter. Hij trok weg uit het rumoerige Brussel (Ukkel) en ging aan de zee wonen, in de Villa Martha aan de Driftweg in De Haan. Daar kwam hij in 1933 in contact met Albert Einstein. Ze werden vrienden en Albert gaf toestemming aan Blomme om een portret te schilderen.
In Roeselare is op de hoek van de Ooststraat en de Delaerestraat een tentoonstellingsruimte, genoemd naar deze Roeselaarse kunstenaar.
Werk van Blomme is tevens te vinden in de verzameling van het KaZ in Oostende (de fusie van het PMMK en het MSK in Oostende), onder meer een portret van Albert Einstein en een van James Ensor.
Roeselare, 2 februari 1889 – aldaar, 6 oktober 1979
Alfons Blomme was een Vlaamse kunstenaar. In 1909 verliet hij de stad Roeselare, waar hij was afgestudeerd aan de kunstacademie met grootste onderscheiding. Blomme schilderde vooral stillevens met impressionistische trekjes. Toen hij naar Brussel trok om te studeren, kwam hij in contact met art nouveau en het neo-impressionisme. Hij is bij deze kunststijl gebleven, ook al gingen zijn tijdgenoten over naar het surrealisme. Hij ontdekte het werk van Emile Claus en ontwikkelde een eigen pointillistische techniek. De Eerste Wereldoorlog bracht hij door in Nederland. Spoedig na terugkomst, in 1920, won hij de Prix de Rome. Alfons Blomme reisde veel, en liet zich door zijn reizen inspireren tot landschappen, stadsgezichten en portretten van gebouwen.
Hoewel zijn werken niet zo bekend zijn, gaan ze toch vlot over de toonbank. Schilderen was echter niet zijn enige bezigheid. Hij tekende ook schetsen en maakte beeldhouwwerken en andere kunstwerken. Van 1935 tot 1940 was hij directeur van de Oostendse Kunstacademie.
In 1929 huwde Alfons Blomme met Kaatje de Feijter. Hij trok weg uit het rumoerige Brussel (Ukkel) en ging aan de zee wonen, in de Villa Martha aan de Driftweg in De Haan. Daar kwam hij in 1933 in contact met Albert Einstein. Ze werden vrienden en Albert gaf toestemming aan Blomme om een portret te schilderen.
In Roeselare is op de hoek van de Ooststraat en de Delaerestraat een tentoonstellingsruimte, genoemd naar deze Roeselaarse kunstenaar.
Werk van Blomme is tevens te vinden in de verzameling van het KaZ in Oostende (de fusie van het PMMK en het MSK in Oostende), onder meer een portret van Albert Einstein en een van James Ensor.